ان زا که دل از عشق پر اتش باشد هر قصه که گوید همه دلکش باشد
تو قصه عاشقان همی کم شنوی بشنو,بشنو که قصه شان خوش باشد
اگر وصیتی بخواهم خدمتتان عرض کنم چیزی جز برداشت ضعیف و ناقصم از وصایای امیرالمومنین علی(ع) نیست پس هر موقع خواستید بدانید وصیت پدرتان به شما چه بوده، نهج الیلاغه را باز نموده و آنچه امیرالمومنین علی(ع) در اخرین روزهای عمر شریفشان بعنوان وصیت فرموده اند مطالعه بفرمائید و در تک تک این جملات سخت تامل و تفکر کنید.
( قسمتی از وصیت نامه شهید)
زمزمه عارفانه...
خدایا خود می دانی من پرمدعا در خود چه احساس حقارتی می کنم، احساس حقارت از اینکه روزی این برادران را ملاقات می کردم و از عظمتشان غافل بودم و آن موقع بر فلاکت خود پی بردم که چشمانم شاهد عروج خونینشان بود در حالی که ذکر خدا را بر لب داشتند و بیشتر( الحمدالله رب العالمین) آخرین کلامشان بود.
خدایا به من بفهمان اینها چه می گفتند و چه می گویند، اینها را چه می شود ساعتها در دل شب پنجه در خاک می زنند می نالند و بخود می پیچند اگر اینها را ترسی از عذاب گناهانشان است و اگر اینها گنهکارند، پس چرا در چهره هایشان نور تو جلوه گر است روزها و هفته های متوالی یک خطا در رفتارشان و برخوردشان نمی توان پیدا کرد، چرا اینقدر جذابند و دوست داشتنی،آنچه نمی توان در انها پیدا کرد زشتی و پلیدی، خدایا تا کی باید شاهد بود این عاشقان تو و این مخلص ترین بندگان تو بدست بازیخورده ای پلید به خاک و خون کشیده شوند
آنانکه در این مرز و بوم خورشید حق و حقیقت را می بینند نیازی نیست حقیری مثل من خورشید را برایشان توجیه و توصیف کنم، و آنان را که قصد ندارند چشم باز کنند و پرده ها کنار بزنند و زیباییها را ببینند از توجیه و توصیف خورشید سودی نیست. اگر دسته سومی باشند وصیتنامه هزاران شهید بخون خفته انقلاب و اسلام عزیز برای راهنمایی شان کافی است.
ان را که دل از عشق پر اتش باشد هرقصه که گوید همه دلکش باشد
نو قصه عاشقان همی کم شنوی بشنو,بشنو که قصه شان خوش باشد
اگر افتخار شهادت نصیب من شد و شربت شهادت را نوشیدم، من را در جنتیه نجف آباد در قطعه شهداء نزدیک قبر دوستان به خاک بسپارید و اگر دوستان برای من برنامه ای ترتیب داده اند در آن برنامه قرآنی به صورت سنتی ابداً نباشد. بلکه به طور انقلابی با ترجمه و تفسیر کلمات یک به یک قرآن باشد ولی من دوست دارم این برنامه یک برنامه سخنرانی انقلابی باشد که از سروران خطیب و مسئول دعوت به عمل آید که با آن سخنرانی فقط موجب ارشاد برادران و خواهران انقلابی گردد.
(قسمتی از وصیت نامه شهید)
ره رو خط امام برگرفته از سلوک افلاکیان...
به یاد حسین (ع)، اولاد حسین (ع) و اصحاب حسین (ع) اشک بریزید و از فراق من نالان نباشید که من شاهدم آنان که پیرو خط سرخ ولایت نیستند بر من نگریند و تشیع ام مکنند و باشد که از خون شهداء مشمول و به رحمت الهی نزدیک گردند.
در پایان سلامم را با عرض ادب به پیشگاه رهبر عظیم الشأن برید و گوئید که تا آخرین قطره خونم سنگر اسلام را ترک نکردم و در تمام عاشوراها و در تمام کربلاها با حسین (ع) تا حال همراه بودم.
آن را که دل از عشق پر اتش باشد هرقصه که گوید همه دلکش باشد
تو قصه عاشقان همی کم شنوی بشنو,بشنو که قصه شان خوش باشد
مادر و مادران مبادا از رفتن پاره های تنشان به جبهه ها ممانعت کنید که فردا در محضر حق و فاطمه و زینب سلام الله علیها جواب گو نخواهید بود، جوانانتان را به جبهه ها گسیل نمائید و آنچه را که در راه خدا دادید پس مگیرید، در ناکامی ها، رنجها، مصائب و ناروائی ها استقامت ورزید و دل قوی دارید که همه گذرا ست.
در درگاه سبحان قیوم به شکایت زبان نگشائید و آنچه را که از قدر و منزلت الهی شما کاهد بر زبان نیاورید تا مشمول رحمت و کرامات حق تعالی باشید.
(قسمتی از وصیت نامه ی شهید)
