|
نام و نام خانوادگی شهید : رضا متین نام پدر : مانده علی تاریخ تولد : 1348/06/28 تاریخ شهادت : 1364/01/27 عملیات شهادت : خط پدافندی محل شهادت : جزایر مجنون قطعه : 3 ردیف : 12 |
کلام شهید : |

خدایا تو خود میدانی که برای چه آمدهام، خدایا تو عالمی بر آنچه که حتی در مورد خود خبر ندارم؛ خدایا گوشهها زدند، تهمتها زدند ولی همه را به جان خریدم و صبرکردم. شور و شعفها، جشنهای نوروزی، میهمانیها و خوشیهای فانی را رها کردم و به عشق شهادت آمدم، عشقی که سالها در شعلههای افروزش میسوختم. وقتی خود را بین آن نعمات و آسودگیها میدیدم فکر میکردم با این چند رکعت نماز بدون توجه، والسابقون السابقون شدهام؟ آمدم، آمدم اینجا که همه پیشی گرفته بودند و من خود را تنها و عقبتر از همه یافتم، حالا که چند روزی گذشته و دعای توسل و دعای کمیل و راز و نیازشان را میبینم، عشق و ایثار و خدمت و فداکاری را میبینم، که اینطور با خلوص نیت و پاکی خدایشان را میخوانند و خود را حقیر میشمارند و همهشان با آن تقرب و تقوایشان خود را گنهکار و ذلیل مینامند، میگویم: ای رضا، ای بنده گناهکار و بواقع ذلیل و درمانده، واقعاً که به خود ظلم کردهای و براستی تو برای آتش دوزخ چه فکرکرده بودی که اینطور بیشمار و بیاندازه گناه کردی و قلب سفید و پاکی که خدا به امانت داده بود را سیاه کردی و با دست، چشم، گوش، زبان و خلاصه تمام اعضای بدنت آنچه کردی که صاحب امانت، آن را حرام کرده است.
از خود خجالت میکشم که گاهی نام شهید بر خود میگذاشتم و یا به امید شهادت آمدهام، حالا در فکرم که چگونه توبه کنم و از خدا میخواهم به من خلوص عمل و نیت دهد، میدانم خدا ارحم الراحمین است و توبهام را میپذیرد. در آخر به پدران و مادران شهدا و به خصوص پدر و مادر خودم میگویم؛ شما اجر بزرگی نزد خداوند متعال دارید و آن را با اعمالتان از بین نبرید. شما آنهائی هستید که فرزندی آوردید که از امیدها، علاقهها، آرزوها و عشقها دل بریده و به جبهه آمد، و شما پرورش دهنده علیاصغرها و علیاکبرها، قاسمها و حبیب ابن مظاهرها هستید؛ و شما امانت داری هستید که امانت را سالم دست امانت دهنده سپرداید. نمیخواهم تعیین تکلیف نمایم ولی میخواهم بگویم با چیزها و لوازم مادی خود را راضی نکنید و سرتان را بند نکنید.
از خود خجالت میکشم که گاهی نام شهید بر خود میگذاشتم و یا به امید شهادت آمدهام، حالا در فکرم که چگونه توبه کنم و از خدا میخواهم به من خلوص عمل و نیت دهد، میدانم خدا ارحم الراحمین است و توبهام را میپذیرد. در آخر به پدران و مادران شهدا و به خصوص پدر و مادر خودم میگویم؛ شما اجر بزرگی نزد خداوند متعال دارید و آن را با اعمالتان از بین نبرید. شما آنهائی هستید که فرزندی آوردید که از امیدها، علاقهها، آرزوها و عشقها دل بریده و به جبهه آمد، و شما پرورش دهنده علیاصغرها و علیاکبرها، قاسمها و حبیب ابن مظاهرها هستید؛ و شما امانت داری هستید که امانت را سالم دست امانت دهنده سپرداید. نمیخواهم تعیین تکلیف نمایم ولی میخواهم بگویم با چیزها و لوازم مادی خود را راضی نکنید و سرتان را بند نکنید.