زمزمه عارفانه...
با فکر نوشتن وصایای خویش در این لحظات در اندیشه ای ژرف به آینده می نگرم و به نهایت آن به لیله القدر خویش، به آن لیله القدری که خیر من الف شهر من است، به آن لیله القدری که تنزل الملائکه و الروح برای اهل سعادت است و اگر که این سعادت نصیبم گردد مطلع الفجر من در آن لیل. آری چرا که پس از روزها و ماه ها و سال ها اکنون لیلی بر من می گذرد که زمان گرفتن نتیجه حیاتم در آن قرار دارد و من از این لیله القدر انتظار مطلع الفجر را دارم. و انتظار رسیدن به سعادت را و انتظار لقاء معبود خویش را. خدایا می نگرم که عاقبت بر من منت نهاده ای و این سعادت را نصیبم گردانده ای و اکنون فزت و رب الکعبه.
(قسمتی از وصیت نامه ی شهید)