|
|
نام و نام خانوادگی شهید : مصطفی حجتی نام پدر : عبدالکریم تاریخ تولد : 1346/03/03 تاریخ شهادت : 1364/12/12 عملیات شهادت : کربلای 5 محل شهادت : شلمچه قطعه : 1 ردیف : 11 |
کلام شهید : |
هرپدر و مادری که فرزندی را بزرگ می کند امید دارد که در آخر عمرشان آن فرزند همچون عصایی باشد که آنها به او تکیه کنند اما منی که دیگر در این دنیا نیستم چگونه عصای آنها باشم و زحمتهای آنها را جبران کنم. حال اگر هم بودم آیا می تونستم جبران رنج یک شب مادر را که بر بالین من کشیده کنم و چون نمی توانستم جبران کنم جز طلب بخشش از آنها چیز دیگری ندارم.
ای پدر و ای مادر اگر من در این دنیا دیگر نیستم خدا که خالق همه هست وجود دارد و شما باید امیدتان به او باشد و از او طلب کمک کنید و نکند که به درگاه او شکایت کنید وبگوید که چرا جان فرزندم را گرفتی چون گرفتن جان حق خداست .او همه چیز را خلق کرده اگر خواست او را نابود و اگر خواست او را بقاء می دهد. اما این را هم بدانیم که جان انسان روزی بسر می رسد.پس چه بهتر که خود انسان بسوی مرگ رود تا اینکه مرگ بسوی او بیاید و من چنین کردم، باشد که مرگم در راه حق و برقراری اسلام و قرآن باشد و آنگونه که رضای خدا دراوست جان داده باشم پس شما نباید در نبود من ناراحت باشید بلکه باید افتخار کنید که فرزندی بزرگ کردید که خدا خریدار جان او بوده و چه خریدار بهتر از خدا
بیشتر در خط اسلام قدم بردارید و منظور از این کلام این نیست که آنها در این راه قدم برنمی دارید بلکه منظورم این است که همین گونه که تا حال معین اسلام بودید از این به بعد هم با سعی بیشتر معین او باشید چون کوتاهی در این امر گناهی بزرگ است. پیرو خط امام باشند .ملتی که در روزهای عاشورا و تاسوعا فریاد می زدند و می زنند ای امام حسین(ع) کاش ما در زمانت بودیم و تو را یاری می کردیم حال وقت آن رسیده که حسین زمان را یاری دهید. بخدا قسم اگر کسی در امر یاری حسین زمان کوتاهی کند مثل این است که در کربلا حسین(ع) را یاری نکرده پس بکوشید در برآورده کردن اوامر حسین زمان که خدای تبارک و تعالی رحمی کند و ملت ما را امتهای صالح قرار دهد
ای ملت شهید پرور و ای خانواده گرامیم نگذارید مفسدین در جامعه قد علم کنند چونکه اگر به آنها فرصت داده شود مملکت را همچو هیزم خشکی در آتش فساد می سوزانند و شما هستید که مسئول این اتفاق می باشید و شما هستید که پاسدار خون شهیدانتان نبوده اید و شما هستید که به ندای امام لبیک نگفته اید شما هستید که پیام شهیدانتان را که همان اصلاح جامعه و جلوگیری از فساد و فسادگری است گوش نداده اید پس در نتیجه شما هستید که در آخرت مورد خشم خدا قرار می گیرید و در آتش دوزخ او می سوزید.
ای ملت همراه و همگام با دولت باشید و او را در مصائب و سختیها یاری کنید و خدایی نکرده اگر اشتباهی از کسی دیدید بحساب دولت نگذارید و اگر اشتباه از کل دولت بود آن اشتباه را در بوق و کرنا نکنید چون موجب تضعیف دولت می شود و تضعیف دولت هم یعنی تضعیف امام و اسلام وقرآن و احکام آن که بلکه وظیفه شما این است که اشتباه دولت را به نحوی که موجب تضعیف او نشود برطرف کنید.
اما وصیتم به خود دولت و مسئولین این است که به درد مردم برسند این مردم بودند که آنها را به این مقامات رساندند پس خدا نکند که مقام آنها را فریب دهد و مردم را فراموش کنند و در برطرف کردن مشکلات آنها کوتاهی کنند که این خود گناهی بزرگ است و خدا هم از گناه آنها نمی گذرد چون آنها در حق الناس کوتاهی کرده اند
سخنم با رزمندگان جز کلام علی(ع) چیز دیگری نیست که می گوید:«بجنگید و برای فرزندان خود مجد و عظمت را به ارث بگذارید» و وقتی شما عظمت را برای فرزندانتان به ارث گذاشتید آنها می توانند اسلام را یاری کنند.
و سخن دیگر این است که نگذارید یک سری افردی که بویی از اسلام و قرآن نبرده اند بر امور نظامی شما حکم فرمایی کنند که این خود شکستی است غیرقابل جبران.
ای پدر و ای مادر اگر من در این دنیا دیگر نیستم خدا که خالق همه هست وجود دارد و شما باید امیدتان به او باشد و از او طلب کمک کنید و نکند که به درگاه او شکایت کنید وبگوید که چرا جان فرزندم را گرفتی چون گرفتن جان حق خداست .او همه چیز را خلق کرده اگر خواست او را نابود و اگر خواست او را بقاء می دهد. اما این را هم بدانیم که جان انسان روزی بسر می رسد.پس چه بهتر که خود انسان بسوی مرگ رود تا اینکه مرگ بسوی او بیاید و من چنین کردم، باشد که مرگم در راه حق و برقراری اسلام و قرآن باشد و آنگونه که رضای خدا دراوست جان داده باشم پس شما نباید در نبود من ناراحت باشید بلکه باید افتخار کنید که فرزندی بزرگ کردید که خدا خریدار جان او بوده و چه خریدار بهتر از خدا
بیشتر در خط اسلام قدم بردارید و منظور از این کلام این نیست که آنها در این راه قدم برنمی دارید بلکه منظورم این است که همین گونه که تا حال معین اسلام بودید از این به بعد هم با سعی بیشتر معین او باشید چون کوتاهی در این امر گناهی بزرگ است. پیرو خط امام باشند .ملتی که در روزهای عاشورا و تاسوعا فریاد می زدند و می زنند ای امام حسین(ع) کاش ما در زمانت بودیم و تو را یاری می کردیم حال وقت آن رسیده که حسین زمان را یاری دهید. بخدا قسم اگر کسی در امر یاری حسین زمان کوتاهی کند مثل این است که در کربلا حسین(ع) را یاری نکرده پس بکوشید در برآورده کردن اوامر حسین زمان که خدای تبارک و تعالی رحمی کند و ملت ما را امتهای صالح قرار دهد
ای ملت شهید پرور و ای خانواده گرامیم نگذارید مفسدین در جامعه قد علم کنند چونکه اگر به آنها فرصت داده شود مملکت را همچو هیزم خشکی در آتش فساد می سوزانند و شما هستید که مسئول این اتفاق می باشید و شما هستید که پاسدار خون شهیدانتان نبوده اید و شما هستید که به ندای امام لبیک نگفته اید شما هستید که پیام شهیدانتان را که همان اصلاح جامعه و جلوگیری از فساد و فسادگری است گوش نداده اید پس در نتیجه شما هستید که در آخرت مورد خشم خدا قرار می گیرید و در آتش دوزخ او می سوزید.
ای ملت همراه و همگام با دولت باشید و او را در مصائب و سختیها یاری کنید و خدایی نکرده اگر اشتباهی از کسی دیدید بحساب دولت نگذارید و اگر اشتباه از کل دولت بود آن اشتباه را در بوق و کرنا نکنید چون موجب تضعیف دولت می شود و تضعیف دولت هم یعنی تضعیف امام و اسلام وقرآن و احکام آن که بلکه وظیفه شما این است که اشتباه دولت را به نحوی که موجب تضعیف او نشود برطرف کنید.
اما وصیتم به خود دولت و مسئولین این است که به درد مردم برسند این مردم بودند که آنها را به این مقامات رساندند پس خدا نکند که مقام آنها را فریب دهد و مردم را فراموش کنند و در برطرف کردن مشکلات آنها کوتاهی کنند که این خود گناهی بزرگ است و خدا هم از گناه آنها نمی گذرد چون آنها در حق الناس کوتاهی کرده اند
سخنم با رزمندگان جز کلام علی(ع) چیز دیگری نیست که می گوید:«بجنگید و برای فرزندان خود مجد و عظمت را به ارث بگذارید» و وقتی شما عظمت را برای فرزندانتان به ارث گذاشتید آنها می توانند اسلام را یاری کنند.
و سخن دیگر این است که نگذارید یک سری افردی که بویی از اسلام و قرآن نبرده اند بر امور نظامی شما حکم فرمایی کنند که این خود شکستی است غیرقابل جبران.
