نام و نام خانوادگی شهید : رحیم درعلی نبی نام پدر : محمدعلی تاریخ تولد : 1344/06/26 تاریخ شهادت : 1361/08/12 عملیات شهادت : محرم محل شهادت : دهلران - موسیان قطعه : 2 ردیف : 8 |
کلام شهید : |

خداوندا بارالها تو شاهدی که بخاطر اجرای فرمان تو و رضای تو حاضرم هر گونه سختی را بر خود پذیرفته[ام] و حاضرم در راه تو از جان و هستی و آزادی و سلامت چشم بپوشم و تنها بخاطر رضایت تو که انشا الله که این مجاهدت را از من بپذیری هر چند لایق آن نیستم ولی امید به فضل و لطف و کرم تو دارم. جبهه ها را پرکنید که حیثیت شما و اسلام در گرو جنگ است و سعی کنید تا ظهور امام عصر(عج) هرگز دست از مبارزه با کفار برندارید و آنان را در هر لحظه و در مکان مورد هجوم قرار دهید که خداوند تضمین پیروزی شما را کرده.
ای پدرو مادر عزیزم : این مطلب را من شهادت می دهم که در تمام لحظات عمر من شما لحظه ای آسوده نبودید و همواره سعی بر رفع مشکلات این حقیر داشته و سختی ها و زحماتی که در راه پرورش و تربیت من متحمل شدید و شما دینی عظیم بر گردن این فرزند قدرنشناس دارید واز صمیم قلب شهادت میدهم که هرگز من فرزند شایسته ای برای شما نبودم و هیچگاه حتی ذره ای از زحمات شما را قدردانی نکرده ام و همیشه امید به لطف و بخشش شما پدر و مادر عزیز داشته ام و هنوز هم امیدم به رضایت و حلالیت شما است در غیر اینصورت عذابی سخت و دردناک و ابدی برای من فراهم خواهد بود
وقتی خبر شهادت مرا شنیدید و اندوه و غم از دست دادن فرزند بر شما مسلط گردیده آنگاه بیاد آقا امام حسین(ع) بیفتید که چگونه شهید شدن هفتاد و دو تن از یاران لب تشنه خود و فرزندان تشنه لب و ایثارشان را در راه اسلام پذیرفت و به بزرگی مصیبت عاشورا پی برده و اشکهای خود را برای امام حسین و اولاد و اصحاب او بریزید و در آن دلشکستگی بیاد این حقیر برای من دعا کنید و شما ای برادران و خواهران عزیز باید همگی شما مرا حلال کرده و مرا مورد عفو قرار دهید تا شاید خداوند نیز از گناهان من درگذرد
ای پدرو مادر عزیزم : این مطلب را من شهادت می دهم که در تمام لحظات عمر من شما لحظه ای آسوده نبودید و همواره سعی بر رفع مشکلات این حقیر داشته و سختی ها و زحماتی که در راه پرورش و تربیت من متحمل شدید و شما دینی عظیم بر گردن این فرزند قدرنشناس دارید واز صمیم قلب شهادت میدهم که هرگز من فرزند شایسته ای برای شما نبودم و هیچگاه حتی ذره ای از زحمات شما را قدردانی نکرده ام و همیشه امید به لطف و بخشش شما پدر و مادر عزیز داشته ام و هنوز هم امیدم به رضایت و حلالیت شما است در غیر اینصورت عذابی سخت و دردناک و ابدی برای من فراهم خواهد بود
وقتی خبر شهادت مرا شنیدید و اندوه و غم از دست دادن فرزند بر شما مسلط گردیده آنگاه بیاد آقا امام حسین(ع) بیفتید که چگونه شهید شدن هفتاد و دو تن از یاران لب تشنه خود و فرزندان تشنه لب و ایثارشان را در راه اسلام پذیرفت و به بزرگی مصیبت عاشورا پی برده و اشکهای خود را برای امام حسین و اولاد و اصحاب او بریزید و در آن دلشکستگی بیاد این حقیر برای من دعا کنید و شما ای برادران و خواهران عزیز باید همگی شما مرا حلال کرده و مرا مورد عفو قرار دهید تا شاید خداوند نیز از گناهان من درگذرد