محمد رضا جبهه بود؛ من و همسرم در مشهد، داشتم زیارت میکردم که تعدادی از شهدا را برای طواف آورده بودند، به یکباره یاد محمد رضا افتادم و دلم لرزید اما هر چه میکردم نمیتوانستم برایش دعا کنم انگار زبان در دهانم خشکیده بود ؛رفتم بازار تا برایش شلواری به عنوان سوغات بخرم ولی هرچه فکرکردم سایزی به ذهنم نمی امد از سوغات هم منصرف شدم؛ وقتی برگشتیم خبر شهادت محمد رضا همه جا پر شده بود.
(به روایت از خواهر شهید محمد رضا نجفیان)
آن را که دل از عشق پر اتش باشد هر قصه که گوید همه دلکش باشد
تو قصه عاشقان همی کم شنوی بشنو,بشنو که قصه شان خوش باشد
مادرم و ای مادران ای تربیت دهندگان سربازان اسلام بدانیدکه اجر شما هم در نزد پروردگار بیش از همه است چون شما سرباز برای اسلام تربیت می کنید و شهید می پرورانید . مادر مبادا بر شهید شدن من زاری کنید و ای مادران به جای اینکه بر شهید شدن فرزندانتان زاری کنید سعی داشته باشید که فداکاران دیگر و سربازانی دیگر و شهیدانی دیگر به اسلام عرضه کنید مادر مبادا بر شهید شدن من ناله کنید به جای ناله کردن و ناراحت بودن خوشحال باش . خوشحال باش از اینکه سربازی به اسلام هدیه کرده ای و خوشحالی تو مادر خوشحالی من است
وشما ای برادران و خواهران نام شهید را برمن نگذارید من کوچکتر از آنم که شهید باشم . شهید به آن سربازانی گفته می شود که پا به پای سرور شهیدان امام حسین جنگیدند و شهید شدند . خدایا تو را به گلگون کفنان صحرای کربلا اسلام را هر چه زودتر بر کفر پیروز بگردان.
ره رو خط امام برگرفته از سلوک افلاکیان...
وقتی دارم این وصیت نامه را می نویسم بیش از حد خوشحال هستم خوشحال از اینکه عازم جبهه ی جنگ با کفار هستم و می دانم که اولین قدم را در زندگی خودم پس از 25 سال دارم و بر می دارم . زندگی من از الان شروع می شود از وقتی که آگاهانه در راهی قدم بر می دارم که انتهای آن الله است . در حال حاضر که عازم به جبهه هستم فقط دو فکر در سر خود می پرورانم .
1-جهاد در راه خدا و پیروزی اسلام بر کفر 2- شهادت در راه خدا و هرکدام از این دو مورد که نصیب من شد من خوشبختی خود را در آن می بینم.
ان را که دل از عشق پر اتش باشد هر قصه که گوید همه دلکش باشد
تو قصه عاشقان همی کم شنوی بشنو,بشنو که قصه شان خوش باشد
شاید بارها وصیتنامه نوشته ام با مطالبی جدید لیکن می دانم که باید ضمیر قلب انسان عوض و جدید شود نه مطالب ظاهری و اما من همچون تمامی رهروان حسین (ع) فریاد هل من ناصر ینصرنی حسین زمان خمینی کبیر را شنیدم و به پیام جاودانه ای که فریاد همه مسلمین جهان است لبیک گفتم و رو به سوی جبهه حق علیه کفر شتافتم جبهه سرزمین پاکان و دانشگاه انسان ساز انسانها و میعادگاه عاشقان حسین است . برادر و خواهر مسلمان به جبهه آمدم با کوله باری از تعهد و پیمان با خدا و مسئولیت در در برابر خلق خدا تا شاید بار مسئولیتها سبکتر شود و سنگینش آزارم ندهد . آری به جبهه آمدم تا به ندای فرزند حسین (ع) روح الله پاسخ دهم . آن هم نه یک لبیک یک روزه و یک ماهه بلکه تا سراپایمان توانائی استقامت و در رگهایمان خون جریان دارد.
ره رو خط امام برگرفته از سلوک افلاکیان...
ای ملت عزیز و مسلمان ایران شما که انقلاب را به اینجا رساندید بکوشید و صبور باشید تا در نیمه راه نمانیم و خون شهیدانمان خدای نخواسته پایمال نشود . از ولایت فقیه پشتیبانی کنید و قانون اساسی اسلام را که گرفته شده از کتاب خدا و قرآن مجید و نهج البلاغه است به کار ببندید و شما که پیام رسان خون هزاران هزار شهید هستید بکوشید که نسل اندر نسل پیام آنها را به گوش انسانها برسانید.
(قسمتی از وصیت نامه ی شهید)
