شهید والامقام احمد موحدی

ره رو خط امام برگرفته از سلوک افلاکیان...

ای بسیجیان و ای جند الله فی سبیل الله، برای پیروزی خلق الله و در انتظار بقیه الله و با آوای کلام الله و با هدف لقاء الله و به فرمان روح الله بپا خیزید و در هم کوبنده ی کاخ ظلم عدو الله، و برگیرید سلاح آتش ایمان به الله و برکوبید راه ننگین مخالفین الله را.
پدر و مادر عزیزم، خدا صابران را دوست دارد. صبر و استقامت را پیشه ی خود کنید. بدانید که سرانجامِ همه ی ما خاک شدن و رخت بر بستن از این دار فانی به سوی جهان ابدی است و آخرت ما به چگونه زیستن در این دنیا و اعمالمان بستگی دارد.

(قسمتی از وصیت نامه ی شهید)

خدایا این شهید ناقابل را بپذیر

وقتی مجروح شد می خواستند تا او را در پتویی بگذارند و به عقب برگرداننداما ناصر به آنها گفته بود: من را نبرید و رو به قبله ام کنید و بعد دستهایش را بالا برد و گفته بود: خدایا این شهید ناقابل را بپذیر. 

(روایت شده از خواهر شهید ناصر نوروزی فر)

مراقب همسرم باشید او یتیم است

یک روز صبح دیدم ناصر در خود فرو رفته بود، به او گفتم صبحانه ات را بخور باید برای عملیات آماده شویم . گفت: دیشب خوابی دیدم ، خواب دوارده امام را.مطمئنم شهید می شوم، مراقب همسرم باشید او یتیم است نمی خواهم مدیونش باشم.به او بگویید ازدواج کند.

برایش خیلی مهم بود که همسرش ازدواج کند و خوشبخت شود حتی در وصیت نامه اش هم قید کرده است.

(روایت شده از خواهر شهید به نقل از هم رزم شهید ناصر نوروزی فر)

چیندی ور چیندی

وقتی ناصر شهید شد خانواده خیلی بی تاب بودند و گریه می کردند. پدرش بسیار بی تابی می کرد و می گفت:"چیندی وَر چیندی"

سه سال بعد از شهادت ناصر پدرش هم به رحمت خدا رفت.

(روایت شده از خواهر شهید ناصر نوروزی فر)

می خندید و می رفت

معلم بود و در روستاهای اطراف نجف اباد (دهق و علویجه) درس می داد و در ایام تعطیلات به جبهه میرفت. در دوران معلمی بسیار سخت گیر بود و از بچه ها انتظار داشت تلاش کنند.

وقت نماز که می شد دیگر درس برایش مهم نبود،به بچه ها می گفت که آماده نماز شوند و همه با هم نماز می خواندند.

بعد از شهادتش برای تشییع پیکرش خیلی شلوغ شده بود از روستاهای اطراف هم آمده بودند

هیچ وقت یادم نمی رود همیشه وقتی می خواست به جبهه برود لبخندی به لب داشت،می خندید و می رفت...

(روایت شده از خواهر شهید ناصر نوروزی فر)